Wstęp

Prolog

 Ania uważnie obserwowała Tarana najeżdżającego na stacjonatkę. Był bardzo zdolnym koniem, ale Klaudia, która go ujeżdżała nie radziła sobie z nim. Najazd nie miał szansy na powodzenie. Koń zatrzymał się przed przeszkodą a dziewczyna prawie z niego spadła.

 - Na dzisiaj koniec, ale jutro masz się bardziej starać - powiedział załamany Marcin. Był instruktorem jazdy w stajni Ani. Bardzo go lubiła - umiał ujrzeć w ludziach potencjał do jazdy konnej.

Ania została jeszcze chwile na placu. Na nogach poczuła chłodne powietrze. Zeszyt, który trzymała na kolanach ześlizgnął się z cichym paf. Dziewczynka nie podniosła go. Zamiast tego położyła się na ziemi i wpatrywała się  niebo. Po całym dniu w stajni dała odpocząć obolałym mięśniom. Dziś jeździła na Kanionie. Nie przepadała za nim, ale ktoś musiał się w końcu nim zająć, ponieważ od kiedy spadła z niego mała dziewczynka Marcin dał mu miesiąc przerwy. Jak przypuszczała zaczął wariować bo jego stado przebywało na padoku a on musiał się męczyć zamiast skubać zieloną trawę! 

 Ania spojrzała na zegarek. Minęła godzina! Z trudem wstała z ziemi i udała się do stajni. w stajni był Marcin. Stał przed boksem Wiktorii. Boks Był pusty. Klacz była koniem instruktora, która zachorowała na poważną chorobę i musieli ją uśpić. Ania miała okazję raz na niej jeździć i była to naprawdę dobra kobyłka.

- Przykro mi - były to szczere słowa 

- Wiem - Otarł ręką łzę - brakuje mi jej

I tak stali, aż nie zapadła ciemność i Ania musiała już jechać do domu.





***Oto pierwsza część mojej książki. Napiszcie komentarz, czy wam się podoba a na pewno zachęcicie mnie do dalszego pisania;)