piątek, 16 sierpnia 2013

Rozdział 1

Rozdział 1 - Trzy miesiące później


 Kap, kap, kap. Ania słuchała jak ostatnie krople deszczu uderzają o parapet. Dla niej było to jak muzyka natury, muzyka deszczu.
 Dziewczyna siedziała na łóżku z książką na kolanach, ale już jej nie czytała. Była to z lekka dziwna osoba. Jej kasztanowe włosy opadały kaskadami na ramiona. Promienna twarz stała się jej wizytówką, gdyż rzadko widywaną ją smutną. Oczy duże, niebieskie wskazywały na wielką inteligencje i ciekawość świata.
Wbrew pozorom Ania nie miała przyjaciół w szkole, czy gdzie indziej. Jej jedynymi przyjaciółmi były konie i jej pies. Można jeszcze do tego grona zaliczyć Zuzię, która chodziła z nią na basen.
 Ania miała dziś szczególnie dobry humor, ponieważ miała pojechać do swojej ulubionej stajni na trzy tygodnie.
- Aniu, choć już chyba że, nie chcesz jechać? - zawołała dziewczynę mama
- Już idę!- krzyknęła po czym zbiegła szybko po schodach.
- Wzięłaś swój strój do jazdy konnej? - spytała mama
- Ohh, mamo o tym to bym na pewno nie zapomniała - zaśmiała się i szybko wskoczyła do samochodu.
Pojazd opuścił podjazd i wjechał na drogę. Podróż trwała pół godziny. Kiedy dojechały Ania zabrała swoje bagaże do pokoju nad stajnią, a potem poszła pożegnać się z mamą.
- Uważaj na siebie kochanie - powiedziała zatroskana
- Dobrze mamusiu - pocałowała mamę w policzek
- Pa - i odjechała
Ania jeszcze chwile stała i patrzyła na oddalający się pojazd. Potem poszła do stajni.
-Zaczyna się nowa przygoda - Powiedziała do siebie
 Nie wiedziała, że dużo nie minęła się z prawdą.



***Jak na razie żadnej akcji nie ma bo musi być trochę tych rozdziałów wprowadzających, ale w następnych postaram się już ją wprowadzić. Zapraszam do komentowania!!




2 komentarze:

  1. Widzisz? Ja dobry człowiek, komentuję xd Podoba mi się Twój styl, ładnie piszesz c; Trochę dziwnie czyta się opowiadanie pisane w narracji trzecioosobowej, po pisaniu oraz czytaniu innych blogów w pierwszoosobowej, ale jest to raczej miła odmiana ;d Hmm, no cóż więcej pisać, podoba mi się i czekam na ciąg dalszy...^^

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki, miłe jest to, że wiem, że piszę dla kogoś. Bardzo fajny masz blog. Czytam od początku i jestem już na 20 rozdziale. Nie mogę się oderwać!!!

      Usuń