Rozdział 13

Polana

Stado koni powoli skubało trawę na ogromnym pastwisku. W oddali widać było las. W pewnym momencie konie ruszyły galopem. Siedzieli na nich ubrani na czarno jeźdźcy. Trzymali w rękach łuki i miecze. Jechali w kierunku drzew. Po chwili zniknęli wśród nich zostawiając po sobie jedynie ślady kopyt wydeptane na miękkiej ziemi. Słońce już zaszło, a z lasu nie było słychać żadnych dźwięków. 

Ania powoli weszła między drzewa. Chwilę szła lekko stąpając po runie leśnym. W  pewnej chwili zauważyła coś okropnego...

Ania dysząc usiadła na łóżku. Pokręciła głową w nadziei, że to co zobaczyła w śnie zniknie. I nie zniknęło. Miała założony gips na ręce i okręcone bandażem czoło. Chciała podnieść się i wstać, ale skończyło się to przeszywającym bólem nadgarstka. Dziewczyna nie dawała za wygraną. Zdrową kończyną podniosła się do pozycji siedzącej. Była w swoim pokoju, a w drzwiach boksu wyglądała zatroskana Gamza. Gdy zobaczyła, że dziewczyna się obudziła zaczęła rżeć radośnie.

- Co się stało? - spytała klacz, ale później przypomniała sobie,że Gamza i tak jej nie odpowie.
- Spadłaś z Gamzy na kamień, który na twoje nieszczęście znajdywał się w miejscu twojego upadku.
Tanadan stał w drzwiach pokoju amazonki. W ręce trzymał kubek z wodą, którą położył na stoliku nocnym.
- Czemu spadłam z Gamzy?
- Nie wiem, może z przemęczenia? - zaproponował chłopak
- Może...
- No nic, w tym tygodniu masz spokój. Ręka jest złamana więc szybko się nie zagoi, ale głowa już wkrótce przestanie boleć i wtedy zaczniemy treningi.

Dwa tygodnie później

-  Musisz prowadzić ją dosiadem. Teraz już widzisz jak bardzo polegałaś wcześniej na wodzy? Jeszcze raz.
 Już od pół godziny dziewczyna męczyła się z jazdą bez użycia rąk, gdyż dalej jedną miała złamaną.
- Na dziś koniec - idź rozsiodłaj Gamzę.
 Ania wykonała polecenie, po czym wróciła do pokoju i opadła na łóżko. Nagle usłyszała pukanie w szybę. Zobaczyła tam uśmiechniętą twarz Tellana. Zaczął wskazywać głową na drzwi boksu Gamzy. Dziewczyna zrozumiała znak i otworzyła je. Chłopak prześlizgnął się koło kobyłki i stanął na przeciwko amazonki.
- Fajnie ci w tym bandażu. - spojrzał na dziewczynę z rozbawieniem
- Dziękuję, chyba. - i razem wybuchnęli śmiechem.
 Usiedli razem na łóżku i chwilę patrzyli na obrazy wiszące na ścianie.
- Co słychać u Enila? - spytała Ania próbując nawiązać jakąś rozmowę.
- Nie wiem, nie rozmawiałem z nim od dawna.
- Czyli się pokłóciliście?
- Można tak powiedzieć.
 Ania nie próbowała dopytać się o szczegóły. Rozumiała, że chłopak i tak nic by jej nie powiedział.
- Masz ochotę na teren? - spytał po chwili ciszy.
- Co ty, w takim stanie? - podniosła chorą rękę do góry - a poza tym nigdy jeszcze nie byłam w terenie.
- No to dzisiaj pojedziesz pierwszy raz - uśmiechnął się do niej, po czym ruszył w kierunku drzwi wychodzących na korytarz.
- Gdzie idziesz?
- Zapytać Tanadana o zgodę.
 Minęła chwila zanim wrócił. Powiedział, że za godzinę ma być gotowa i czekać na niego tutaj. Wyszedł tym razem już drzwiami od boksu. Dziewczyna nie miała pojęcia co zrobić. Ostatecznie założyła Gamzie siodło i wyszła na zewnątrz. Po dłuższej chwili czekania zjawił się chłopak. Dziewczyna wsiadła na klacz z pomocą chłopaka i razem wjechali do lasu.
 Konie poruszały się wolno. Jechały ramię  w ramię.
- I jak ci się podoba? - spytał Tellan
- Póki co fajnie
- No to może kłus?
- Niech będzie.
 I ruszyli już szybciej. W pewnym momencie zatrzymali się na niewielkiej polance, na której stał wielki rozłożysty dąb. Chłopak zsiadł z Talli. Nakazał dziewczynie zrobić to samo. Rozsiodłali konie i usiedli obok siebie opierając  się plecami o drzewo. Ania przypatrywała się dwóm szczęśliwym klaczom ganiających się nawzajem po polance. W pewnym momencie spojrzała na Tellana i zobaczyła, że się jej przypatruję.
 - Muszę ci coś powiedzieć.
- Co?
Chwilę siedzieli tak obok siebie.
- Już nic. Wracajmy.
 Droga powrotna przebiegła w ciszy.

_________________________________________________________________________________

Jezzu jakie gónwno  mi wyszło. Zresztą same to ocenicie. Standardowo trochę słów o WPO. Do premiery zostało 12 dni. Niestety nie mogę na nią iść bo premiera wypada w maraton w noc 22 na 23 z metą o godzinie 3.00, a ja na 8.00 mam konkurs recytatorski. Zycie bywa okrutne. Dlaczego!!??Ale za to na 23 listopada mam zarezerwowane najlepsze miejsca, bo była przedsprzedaż biletów;D Jak chcecie możecie wbijać na mojego tamblera, wstawiam tam zdjęcia IŚ i WPO(tamblr).

Wczoraj wygrałam konkurs recytatorski i dostałam 50 zł do Empiku. Chcę kupić sobie jakieś książki. Propozycję?

Cieszę się, że Spirit wróciła;))))<3

Niech los zawsze wam sprzyja<3

PS: Zapraszam na bloga Moriskowej;)